Heb jij last van het vakantie-taboe?

 

“Hoe was je  vakantie?  Of ga je nog?”

In de zomermaanden is de vakantie vaak een belangrijk gespreksonderwerp, of je nu op je werk bent,  op een feestje of bijvoorbeeld als je een kennis tegen het lijf loopt in de supermarkt.

Even de dagelijkse sleur achter je laten kan voelen als een opluchting, maar het kan ook wennen zijn om hele dagen door te brengen met je partner en/of kinderen, of juist in je eentje.  Misschien kun je niet op vakantie, omdat er geen geld is, Het kan ook zijn dat  je ziek bent of voor iemand zorgt, waardoor je helemaal niet op vakantie kunt. Juist in een tijd waarin iedereen om je heen bezig lijkt met ontspanning, genieten en mooie nieuwe ervaringen opdoen, word je je dan nog meer bewust van jouw situatie die er misschien een stuk minder fijn uitziet.

 Taboe

Dat vakantie niet altijd alleen maar leuk is, is een taboe in onze samenleving waar geluk nastreven het grootste doel lijkt te zijn.  Zoals het met alles in het leven gaat, is vakantie iets dat door iedereen anders wordt beleefd. Omstandigheden als je woon-en werk situatie,  gezondheid en  financiële middelen hebben zeker invloed op hoe mensen hun vakantie invullen.

Maar er is meer:  hoe je door het leven gaat  hangt nooit alleen af van al die dingen buiten jezelf, maar ook van de manier waarop je daar mee omgaat. Daarmee wil ik niet zeggen dat het niet uitmaakt of je ziek bent of geen geld hebt om je huur te betalen. Allereerst heeft iedereen recht op goede zorg en goede woon- en werkomstandigheden.  Wat mij betreft zijn wij daar ook als samenleving verantwoordelijk voor.  Maar daarnaast gaat het er ook om hoe je zelf met de dingen in het leven omgaat: durf je de moeilijke dingen in het leven aan te gaan? Want als je dat niet doet, worden pijnlijke gevoelens groter en groter, of komen ze er op een andere manier uit, bijvoorbeeld via lichamelijke pijn, vermoeidheid of depressiviteit. En juist op het moment dat je even niets hoeft, komt al die spanning er uit. Of je merkt dat,  juist als je eindelijk tot rust begint te komen, je vakantie alweer voorbij is.

Wat kun je doen?

Ligt het voor jou  allemaal niet zo zwaar en ingewikkeld,  maar verlang je wel naar minder stress in je leven, ook buiten je vakanties om? Dan zou je kunnen kiezen voor voor de hand liggende, maar vaak wel effectieve  activiteiten  als muziek maken, sporten, yoga of een schrijfcursus.  Of zoek eens via internet of zelfhulpboeken naar mindfulness, zelfcompassie of (ACT) Acceptance and Commitment Therapy.  Soms kom je daar zelf een heel eind mee, maar het vraagt ook heel veel doorzettingsvermogen om dat vol te houden.

Het is juist de verbinding met andere mensen waardoor je samen verder komt dan in je eentje. Als je het echt anders wilt gaan doen, raad ik je aan om een cursus of training te volgen of  hulp  in te schakelen van een therapeut.  Zelf werk ik als psychosociaal therapeut  vanuit ACT (Acceptance and Commitment Therapy), omdat dat  alles in zich heeft  om mensen te helpen om ook op langere termijn verandering aan te brengen in hun leven. Daarbij gaat het niet alleen om bewustwording en het  aanleren van vaardigheden. Allereerst is het voor ieder mens belangrijk om zich echt gezien en gehoord te voelen en dat is dan ook de basis van elk traject.

Minivakanties

Wat er met je gebeurt  als je  op vakantie gaat,  is dat je allerlei nieuwe ervaringen opdoet en daardoor even uit die steeds maar voortdurende gedachtestroom wordt gehaald. Dat kan in je lichaam en in je hoofd een gevoel van ruimte geven. Op een heel eenvoudige manier kun je dagelijks een paar keer een “minivakantie”  nemen, door  even afstand te nemen van de waan van alledag.  Hieronder geef ik je een paar  ideeën.

Ik heb ze als geheugensteuntje  ook apart in een miniposter geplaatst.

Klik hier voor de miniposter.

Probeer bijvoorbeeld eens de drie minuten meditatie:

• Stop waar je mee bezig bent. Hoe voel je je? Wat denk je? Wat voel je in je lijf? Je hoeft er niets mee, merk het alleen maar bij jezelf op.
• Vervolgens ga je met je aandacht naar je ademhaling. Ook daar hoef je niets aan te veranderen. Volg met je aandacht je inademing en je uitademing, steeds weer opnieuw. Houd dit een tijdje vol. Als je afdwaalt, breng dan je aandacht vriendelijk terug bij je ademhaling.
• Merk dan op, wat er in je lichaam gebeurt. Wat voel je? Is er iets wat je aandacht vraagt? Laat het toe, voor dit moment. Als je merkt dat het je teveel wordt, richt je dan weer op je ademhaling.
• Vervolgens ga je verder met waar je mee bezig was.

 

Of loop een stukje, liefst buiten, maar het kan ook op je werk in de gang naar de WC of het koffiezetapparaat. Ga intussen telkens ongeveer een minuut lang met je aandacht naar een van je zintuigen: wat zie je, wat hoor je, wat ruik je, wat proef je, wat voel je? Dat helpt je om meer in het hier-en-nu te komen.

Doe ook eens elke dag iets wat je anders nooit doet, bijvoorbeeld een andere route nemen naar je werk, op een andere plek je kop koffie of thee drinken, op een doordeweekse dag in bad gaan liggen, of iedereen groeten die je onderweg tegenkomt.  Juist door je automatische piloot af en toe uit te zetten, ben je meer bezig met wat er op het moment zelf gebeurt en dat kan een gevoel van ruimte geven.

Een belangrijke tip is: houd het zo eenvoudig en kort mogelijk, dan houd je het volL

Als je er een gewoonte maakt om elke dag pauzemomenten in te plannen en  even stil te staan bij wat en om je heen en binnen jezelf gebeurt,  voorkom je dat alle stress zich opstapelt  èn komt er meer ruimte vrij  om te genieten van de fijne dingen in het leven!